Θα γινόταν κάποια στιγμή μου λες. Έχεις κι εσύ τα δίκια σου. Άλλα έτσι ξαφνικά;
Σαν ψέμα μου φαίνεται. Χθες δεν ήταν που μηρύκαζε αμέριμνη απέναντι μου, που γέμιζε τον κόσμο με βελάσματα και κατσικοκακάκια. Την έκανε τώρα για τα αιώνια λιβάδια!!
Κουφάλα κατσίκα, κουφάλα γείτονα. Εγώ με τι θα ασχολούμαι τώρα; Με τα δικά μου;
Τέτοιο ξεβόλεμα ούτε στον εχθρό μου. Άλλα έπρεπε να το περιμένω. Η Ρούλα ξανά τηλεόραση, η Θεσσαλονίκη γουστάρει Μπουτάρη, τώρα αυτό με την κατσίκα… Πάει, τρίτωσε το κακό. Τα πιο απίθανα πράγματα συμβαίνουν.
Ρε λες τελικά να είναι όλα πιθανά; Ίσως κι όχι, σίγουρα πάντως δεν είναι απίθανα.
Απίστευτες μέρες έρχονται. Και τις έχω μπροστά μου. Δεν είναι τέλειο; Σ’αφήνω, πάω με τον γείτονα να πάρουμε μια νέα κατσίκα. Μήπως να φυτέψω τριφύλλι να το καθετοποιήσουμε; Αλλά που, δεν γίνονται αυτά στην Ελλάδα λες. Κάτι θα ξέρεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου