... κτλ κτλ.
25η Μαρτίου αύριο και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των Ελλήνων έναντι των Τούρκων κατακτητών που κατέληξε στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτος. Φαντάζομαι πως πολλά θα γραφτούν και θα ειπωθούν τις ερχόμενες ημέρες παραλληλίζοντας την αυριανή σύνοδο κορυφής των 27 ως έναν αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία από το ΔΝΤ και όλους τους “κακούς” ξένους.
Στη νεότερη ιστορία μας ως κράτος είχαμε κι άλλους πολέμους ή εσωτερικές διαμάχες και αναταραχές, όμως βρίσκαμε τον τρόπο να βγούμε νικητές. Έτσι τουλάχιστον μας δίδαξαν στην ιστορία στα σχολεία που πήγαμε. Στις μέρες μας ζούμε έναν νέο εμφύλιο. Εσωτερικό. Ο κακός εαυτός ενάντια στον καλό. Ο δημιουργικός εαυτό επιτίθεται στον μίζερο. Οι απώλειες για άλλους σφοδρές, άλλοι κάπως κρατούν. Εξαρτάται τα εφόδια που έχει ο καθένας. Στον πραγματικό πόλεμο όμως, σε κάθε μάχη κανείς δεν πάει μόνος του. Πάντα υπάρχει ένα στράτευμα ή έστω μία ομάδα. Όταν όμως η μάχη είναι εσωτερική, πως επανδρώνεσαι; Πως μπορείς να ανατρέψεις τον κακό εαυτό σου που χρόνια είχε τον έλεγχο; Που έμαθε να ζητάει μόνο από το κράτος, να περιμένει άλλους να του εξασφαλίσουν, να ζει με δανεικά, ρουσφέτια και υποσχέσεις για ένα αύριο που δεν ήρθε ποτέ;
Photo by Elena Landi (aka Cattivik3's)
Με συμμαχίες θα σου πω. Μόνο με συμμαχίες. Βρες κι άλλα ανήσυχα πνεύματα. Άρχισε να συναναστρέφεσαι μαζί τους. Μίλα για τις ανησυχίες σου. Διαφώνησε μαζί τους, βρες κοινή γραμμή, κάνε σε δράση τις ιδέες σου, μπες σε ομάδες. Υπάρχει τόσος κόσμος εκεί έξω που ζει σε μία δική του Ελλάδα. Που δεν έχει απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα, αλλά τουλάχιστον έχει γνώσεις και όρεξη για να δημιουργήσει ανεξάρτητα από τις εξωτερικές δημιουργίες.
Όλοι περνάμε δύσκολα, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Enjoy your inside revolution.
